woensdag 8 mei 2024 (V-Day 2024)

Herdenking AS Oostende speler Georges Hinderijckx naar aanleiding van de bevrijding in 1945

         Op 8 mei 2024 werd in Oostende Victory Day gevierd, de dag waarop nazi-Duitsland zich terug trok en er een einde kwam aan het verschrikkelijke naziregime. Ter gelegenheid van deze dag werden zeven struikelstenen onthuld voor Oostendse verzetshelden en politieke gevangenen. Eén van die zeven struikelstenen was ter ere van Georges Hinderijckx, destijds de aanvoerder van AS Oostende. Hij overleed op 29-jarige leeftijd in een concentratiekamp.

Herdenkingsprentje uit eigen collectie

    Georges Hinderijckx werd geboren op 21 november 1915 in South Kensington, VK. In 1940 trad hij in het huwelijk met Georgette Jongbloet en kreeg twee zonen, Anthony (1941) en Danny (1943). 

 AS Oostende

Foto: Fan pagina AS Oostende

    In 1933 begon Georges Hinderijckx aan zijn veelbelovende voetbalcarrière bij de junioren van AS Oostende, maar het daaropvolgende seizoen (1933-1934) maakte hij al deel uit van het eerste elftal. Zijn debuut in de spits was op 8 april 1934 tegen Club Ronse. Hoewel AS Oostende die wedstrijd met 5-2 verloor, liet de jonge Georges Hinderijckx zien dat hij talent had. Hij speelde vanaf dat moment regelmatig in het eerste elftal. Later zou hij vooral opvallen als verdediger. In een wedstrijd tegen Tubantia ging het niet goed voor AS Oostende. Aanvoerder Stangé moest ingrijpen en plaatste spits Hinderijckx in de verdediging. Hij deed het zo goed dat hij daarna vaker in de verdediging speelde. Hinderijckx werd gewaardeerd op het voetbalveld en bloeide vooral open in de jaren '40 op. Het was geen verrassing dat hij, na een schouderbreuk van aanvoerder Wets in februari 1943, werd aangewezen als zijn vervanger. Tussen 1933 en 1944 speelde Hinderijckx maar liefst 182 officiële wedstrijden in het eerste elftal van AS Oostende.

 Wereldoorlog II

    Op professioneel vlak werkte Georges Hinderyckx bij het politiekorps van Oostende. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd hij als adjudant gemobiliseerd en teruggeroepen als reserveofficier. Op 1 augustus 1942 werd hij door het schepencollege van Oostende uit zijn functie ontslagen, zogenaamd vanwege onbetrouwbaarheid en ongeschiktheid voor zijn werk. In werkelijkheid was dit omdat hij weigerde te buigen voor het nazi-bestuur. Op 17 november 1943 werd hij in zijn woning aan de Zwaluwenstraat in Oostende gearresteerd door de Gestapo en overgebracht naar Brugge. Dit markeerde het begin van een lange lijdensweg. Na een dag in de gevangenis van Sint-Gillis, werd hij overgeplaatst naar Keulen. Daarna kwam hij terecht in het tuchthuis van Grosz in Opper-Silezië. Op 1 november 1944 werd hij van daaruit naar het concentratiekamp van Grosz-Roszen gestuurd, een zijvertakking van Grosz. De laatste bestemming was het kamp van Bautzen, berucht als uitroeiingskamp. Hier werd hij gedwongen tot zwaar werk en kreeg hij onvoldoende voeding. Hij werd een eerste keer ziek door ondervoeding, maar herstelde. Helaas maakte het zware werk hem opnieuw ziek, en ditmaal kon hij niet meer herstellen. Kort voor de bevrijding stierf hij door uitputting.

(Valse) hoop

    Lange tijd was er hoop dat de geliefde aanvoerder van AS Oostende, Georges Hinderijckx, veilig zou terugkeren. Maar naarmate meer en meer gedeporteerden terugkwamen zonder nieuws groeide de teleurstelling. Toen begonnen er geruchten te circuleren dat de stoere speler van ASO het slachtoffer was geworden van de onmenselijke behandeling in een Duits concentratiekamp. De meeste mensen wilden het niet geloven, totdat August Heyvaert, één van de 300 gedeporteerden uit Grozs-Roszen, bevestigde dat Hinderijckx begin maart 1945 was overleden. Heyvaert zelf had aan de dood kunnen ontsnappen dankzij een riskante ontsnapping uit het kamp. Toen hij wist te ontsnappen, leefden er nog maar 88 van zijn oorspronkelijke 300 metgezellen!

Stolpersteine

De Struikelsteen die ingehuldigd werd voor George Hinderijckx

    Stolpersteine, ook bekend als Struikelstenen, zijn messing herdenkingssteentjes die sinds 1992 door kunstenaar Gunter Demnig worden gemaakt. Ze dienen als een eerbetoon aan de slachtoffers van het naziregime tijdens en rond de Tweede Wereldoorlog. Deze stenen worden in de stoep geplaatst voor de laatste woning van de slachtoffers. Elk steentje bevat de naam van een slachtoffer, gevolgd door hun geboortejaar, de plaats en datum van hun arrestatie door of namens het regime, indien van toepassing. Het steentje vermeldt ook de plaats en datum waar het slachtoffer werd vermoord of is overleden. In heel Europa zijn er nu meer dan 100.000 Stolpersteine gelegd. Het idee achter deze Struikelstenen is dat "mensen pas echt worden vergeten als hun naam is vergeten." Dit principe vormt de basis voor een van de grootste kunstwerken in Europa, bedoeld om ervoor te zorgen dat we de slachtoffers nooit vergeten.

Om 16u werd de Struikelsteen ingehuldigd aan de woning in de Zwaluwenstraat, het huis in Oostende waar Georges Hinderijckx opgepakt werd.

De plechtigheid werd bijgewoond door heel wat familie van de vroegere ASO-speler. Op de foto zie je zijn zonen Danny (links) en Anthony 'Tony' (rechts) met in het midden kleinzoon George die de naam van zijn grootvader erfde.