|
|
Groepsfoto van de Belgische delegatie in één de stations onderweg foto uit eigen collectie |
In mei 1925 trokken de Rode Duivels op een heuse mini-tournee door Europa, met een zware verplaatsing per trein naar Hongarije en Zwitserland. Tussen 17 en 26 mei stonden twee internationale duels gepland, waarvan het eerste meteen een stevige uitdaging was: een uitwedstrijd tegen het technisch hoog aangeschreven Hongarije.
|
|
Beide ploegen poseerden samen voor de foto België (geknield): reservedoelman Paty (?), Jan De Bie, Armand Swartenbroeks, Frans Demol, Raymond Braine, André Fierens, Victor Houet, Pierre Braine, Joseph Augustus, Laurent Grimonprez, Ferdinand Adams, Ivan Thys en reservespeler August Fierens foto uit eigen collectie |
Met open mond keken de Rode Duivels voor de aftrap naar de technische hoogstandjes van de Hongaren bij hun opwarming voor de 20000 opgekomen toeschouwers in het Mtk stadion in Budapest. Vrijwel zeker waren die gasten van een 10-0 overwinning aan het dromen, maar na negen minuten stoof Raymond Braine langs zijn lijn, er kwam een lange voorzet naar de overkant tot bij Ivan Thys die op zijn beurt een grond scherende pas gaf aan Victor Houet die de bal via de paal binnen kegelde. 0-1!
Verdediger Dré Fierens had de loodzware opdracht om de beruchte spits György Orth uit de match te houden, en deed dat zó grondig dat Orth geblesseerd in de kleedkamer achterbleef na de rust. België liep nog verder uit via treffers van Ferdinand Adams ('64) en Ivan Thys ('80), de vader van de latere bondscoach Guy Thys. Hongarije kon via Rudolf Jeny nog milderen tot 1-3, maar verder kwamen ze niet.
Doelman Jan De Bie groeide uit tot de absolute held van de match. Volgens ex-international en journalist van dienst Hector Goetinck pareerde hij maar liefst 41 doelpogingen en hield hij zijn team meermaals recht.
Bij het eindsignaal stormden duizenden Hongaarse fans het veld op. Raymond Braine beschreef het moment later in zijn memoires (1949) als volgt: "Bij het eindsignaal zag ik plots als een alles wegkerende mensengolf, duizenden toeschouwers het speelveld bestormen. Zo een hele bange was is wel nooit geweest, maar feitelijk had ik toch ook nooit van een bloedneus en een koppel blauw ogen gehouden. Gelijk een zot koerste ik de brand uit regelrecht naar de kabien, riskeerde nog even mijn hoofd om te draaien en zag mijn tien medespelers door de opgetogen massa in triomf gedragen! Zo bewezen de Hongaren hun sympathie aan hun overwinnaars. In Budapest klopt er een hart van sportieviteit want... moest het u, vriend speler, ooit in België eens gebeuren dat gij op verplaatsing tijdens het kampioenschap, na een overwinning de toeschouwers het veld ziet overrompelen, dat geef ik u de raad op slag klikken en klakken te pakken en in derde vitesse de veiligheid van uw kleedkamer op te zoeken."
|
|
De volledige Belgische delegatie op de trappen van het
Vissersbastion in Boedapest foto uit eigen collectie |
Drie dagen later, op 24 mei, namen de Duivels het op tegen Zwitserland. In een fysieke en gesloten partij bleven beide ploegen steken op een 0-0 gelijkspel. Daarmee sloten de Belgen hun geslaagde tournee af met een overwinning en een draw, en vooral: met respect afgedwongen in het buitenland.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten