Back-carré (voetbalhistories)

Royale Union Limbourg (stamnummer 9): Een verhaal van traditie, passie en veerkracht

Als liefhebber en verzamelaar van voetbalerfgoed vind ik het altijd fascinerend om tijdens een vakantie of uitstapje voetballocaties met een rijke geschiedenis te bezoeken. Tijdens een recent verblijf in de betoverende Hoge Venen trok ik richting het dal van de rivier de Vesder, waar tussen Eupen en Verviers het pittoreske dorp Dolhain ligt, deelgemeente van Limbourg. Mijn doel? Het beroemde Stade Lambert Fourir van Royale Union Limbourg ontdekken, een club met het iconische stamnummer 9.

De geboorte van het voetbal in Dolhain

De voetbalgemeenschap in Dolhain werd aan het einde van de 19e eeuw geboren, toen het Engelse textielkapitaal niet alleen de industrie in de regio vestigde, maar ook het voetbal introduceerde. In 1898 richtte René Joncker, bestuurslid van RC Sportif Verviétois (stamnummer 8), de Dolhain Football Club op. Deze oprichting kwam voort uit een verlangen naar regionale tegenstanders dichter bij huis. Met stamnummer 9, een van de oudste in België, groeide de club al snel uit tot een legende in de Belgische voetbalwereld.

Het verhaal van de beuk

Een van de meest kleurrijke hoofdstukken in de geschiedenis van de club is het verhaal van de beuk. Het allereerste voetbalveld van de club had namelijk midden op het speelveld een majestueuze beuk staan. Hoewel aanvankelijk gedoogd door de voetbalbond, bleek dit uiteindelijk onhoudbaar en moest het veld verhuizen. Toch leeft de symboliek van deze boom voort, niet in het minst omdat hij het clublogo sierde — een blijvende herinnering aan de wortels van Royal Dolhain FC.

Terugkeer naar La Bêverie

Na verschillende verhuizingen keerde de club in 1923 terug naar de buurt La Bêverie (waar het oorspronkelijk speelde), op een terrein dat werd gekocht door een speciaal daarvoor opgerichte coöperatieve. De faciliteiten waren spartaans: een muurtje langs de weg, een metalen omheining, kleedkamers en een kleine douche voor de scheidsrechter. Dat jaar beleefde Dolhain ook zijn glorieuze entree in de Tweede Klasse (toen nog “Bevordering” genoemd), met een knappe vijfde plaats in reeks A. Een van de hoogtepunten was een verrassende 1-0 overwinning tegen SC Anderlechtois — de kampioen van dat seizoen — voor een publiek van maar liefst 2.000 supporters. Na enkele seizoenen in de hogere reeksen zakte Dolhain weer terug naar de lagere divisies.

Knipsel uit Sportwereld van 11 september 1923 over de 1-0 overwinning tegen SC Anderlecht

Fotokaart uit eigen verzameling

Royale Union Limbourg FC

Na meer dan een eeuw losstaand te hebben gefunctioneerd, fuseerde Royal Dolhain FC in 2014 met FC Union Espagnolle de Dolhain. Zo ontstond Royale Union Limbourg FC, die het prestigieuze stamnummer 9 en het vertrouwde Stade Lambert Fourir behield. De club zet sindsdien de rijke traditie voort in de provinciale reeksen.

Een club met ziel—en een verhaal

De ziel van deze club schuilt in haar unieke verhaal van doorzettingsvermogen en verbondenheid. Dat werd mij nog maar eens duidelijk toen ik de greenkeeper aansprak die tevens de voorzitter van de Club bleek! Le President, Marc Schyns, vertelde over de zware watersnood in juli 2021 die het hele dal van de Vesder trof. Het water kwam tot wel drie meter boven het veldniveau, waardoor het voetbalterrein en de infrastructuur zwaar beschadigd raakten. De schade was enorm, en het hele terrein moest grondig worden hersteld.

Voorzitter Marc Schyns vlak na zijn dagelijkse ronde met de grasmaaier
© Nico Dewaele

Ondanks deze tegenslag is Marc vol vertrouwen over de toekomst van zijn club. Met veel passie en trots vertelde hij dat Union Limbourg in het seizoen 2024/2025 kampioen werd in de vierde provinciale. Een krachtig verhaal van vallen, opstaan en nooit opgeven — precies wat lokaal voetbal zo bijzonder maakt.

Dit verhaal langs de oever van de Vesder is er een van erfgoed en enthousiasme, waar elke grasspriet, elke boom en elke toeschouwer de geschiedenis en dromen van generaties weerspiegelt. Royal Dolhain FC en Union Limbourg bewijzen dat voetbal veel meer is dan een spel; het is een verbondenheid die standhoudt, zelfs wanneer het water overstroomt.