1933 - 1935: Union 60

Joseph Mariënstadion, Vorst - © Nico Dewaele

        Bijna een halve eeuw (48 jaar) moest Union Sint-Gillis wachten om terug te keren naar de hoogste klasse van het Belgische voetbal. Het wordt uitkijken naar de komst van het Stamnummer 10, de ploeg met misschien wel het meest iconische stadion van het land, houder van 11 landstitels maar vooral ook de ploeg die het op een bepaald moment klaar speelde om 60 competitiewedstrijden na elkaar ongeslagen te blijven: Union 60!

    Na een slecht seizoen 1931-1932, waarin maar nipt de degradatie werd vermeden, sloot Union Sint-Gillis het jaar 1932 af met een vernederende 4-1 nederlaag tegen Beerschot.

        Volgens de overlevering zat voorzitter Joseph Mariën in zak en as. Jules Pappaert, de iconische aanvoerder van de blauw-gelen, beloofde zijn voorzitter dat seizoen niet meer te verliezen. De spelers hielden hun woord en stoomden door naar de landstitel. De belofte van Pappaert zou uitmonden in de legendarische reeks van 60 ongeslagen wedstrijden tussen 1933 en 1935.

© Union 1897 - Les Archives

        Mariën zou zelf de Union 60 niet meemaken. De man liet het leven in 1933 op de dag van de derby tegen Racing Bruxelles. Enkele maanden later herdoopte Union hun tempel tot het Joseph Mariënstadion, dat intussen plaats had voor zo'n 44.000 fans. Joseph Mariën kreeg een monument, dat nog steeds te vinden is diep in de coulissen onder de eretribune. 

        Op 3 februari 1935 werd met een 7‑0 overwinning tegen Cercle Brugge het magische getal van zestig wedstrijden zonder nederlaag bereikt. Erfvijand Daring brak de reeks een week later met een 2‑0 zege af. ‘Union 60’ werd een nationaal begrip. 

        Sinds 1953 wordt de Trofee Jules Pappaert jaarlijks uitgereikt aan de ploeg die het langst ongeslagen blijft.